یه روز معلم گفت: دوخط موازی هیچگاه به هم نمیرسند مگر اینکه یکی از آنها خود را بشکند.
گفتم: من که خودم را شکستم پس چرا به او نرسیدم،
لبخند تلخی زد و گفت: شاید او هم به سوی خط دیگری شکسته باشد!
گهی شادم
گهی غمگین
گهی گمگشته در خویشم
گهی مانند طوفانم
گهی مانند بارانم
نه می غرم
نه می بارم
گهی صافم
گهی ابری
گهی بیدار
گهی در خواب
گهی در جنگ
گهی در صلح
فقط گاهی
هر ازگاهی
در این آشوب
در این غوغا
در این بازار نامردی
دلم خواب می خواهد
کمی آرامش مطلق
ولی افسوس ...
رویا
جلـــوه ی الطاف خداوند روی زمینی پدرم
مظهـر رنج و تلاش،مشکل گشای مشکلاتی پدرم
سایه ی رب بـــر ســـر من،رب صغیـــری پدرم
روشنی بخش دل،چشم و چراغ خانه ای پدرم
زیباترین نام جهان،ذکر لب صاحب زمانی پدرم
تلفیقی از ایهام و تلمیحی از ایجازی پدرم
نامت را بـــر لــــوح زرین باید نوشت...
در مقامت شعـــر را با خون باید نوشت...
پویا